GEBE KALMAYIN
SİLAHLARA…
Nevzat ARAS
Duvardaki babanla
Beşikteki bebemle
Silahların göğsünde
İnadına uyudum her gece
Öleceğimi bilsem de
Gecenin o saatinde yine de
Yıldırımlar çaksa da penceremde
Ben aşkı seçtim işte
Aydınlatsa da gecelerimi
Kurşunların gölgesinde
Vietnam’da, Bosna’da
Çocuklar ölmese Uganda’da
Onlar da yaşasa şu dünyada
Aşktan yana sevdadan yana
Anaların kucağında
Bütün dünyalar duysun
Silahlarımız sevgi olsun
Sararsın, solsun solsun
Nevzadi de bu yolda ölsün
Yeter ki güneşler doğsun,
Aydınlık yarınlar olsun
Sevişmek ne güzel be
Silahların gölgesinde
Bebeğim ağlasa da beşikte
Ölmek diyorum ne güzel işte
Çıldırmasa ecel eşikte
Nasihat ediyorum
Vasiyet ediyorum
Ve hep söylüyorum
Söylüyorum insanlara
Gebe kalmayın silahlara
Bir avuç aydınlıktır benim
Karanlıkta kaybolan sevdiğim…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder